De opkomst van de 'no-wash'-beweging (2023)

Bryan Szabo en zijn team hebben urenlang foto's van versleten spijkerbroeken bestudeerd, waaronder vintage vervagingen met stukken gebleekte stof en contrastrijke vervagingen met knieholtepatronen van honingraat en snorharen rond het kruis. Online prijst het team de beste faders van de community. "Deze kruisreparatie is waanzinnig goed!" roepen ze uit. Of: "Subtiele en gelijkmatige tinten... Een bijna perfecte balans van... vervagingspatronen met spectaculaire blauwtinten." Deze laatste is de winnaar. Want dit is de jurering van een wedstrijd; deIndigo uitnodiging, waar mensen van over de hele wereld dragenruwe denimspijkerbroek voor een jaar. Maar de concurrenten zijn niet alleen de beste jeansfaders ter wereld. Ze zijn ook kampioen in iets anders: de denim low-wash. Aangezien spijkerstof zachter wordt als het zeepachtig en nat is, is een van de sleutels om patronen met een hoog contrast te bereiken, om ze niet te wassen. De strategie wordt gevolgd door iedereen, van de leden van eenno-wash clubnaar deCEO van Levi's.

Meer zoals dit:

-De opkomst van de minimalistische garderobe

-Acht manieren waarop planten je huis kunnen verbeteren

-De opkomst van ontspannen minimalisme

Voor Szabo begon de gewoonte om weinig te wassen toen hij in 2010 zijn eerste spijkerbroek van raw denim kocht. Toen hij van zijn geboorteland Canada naar Europa reisde, nam hij zijn spijkerbroek mee voor de reis van zes maanden. "Het was een eigenaardigheid aan mij dat ik deze stinkende spijkerbroek had", vertelt hij aan BBC Culture. "Ze stonken vreselijk." In Boedapest ontmoette hij zijn toekomstige vrouw en de spijkerbroek werd een personage in hun relatie. "Mijn spijkerbroek lag als het ware op een stapel op de grond aan het voeteneinde van het bed", herinnert hij zich. "Je liep de kamer binnen, je kon [ze] ruiken ... Ik had het geluk dat mijn vrouw net zo in mij geïnteresseerd was als zij."

Afbeeldingen van versleten spijkerbroeken doen mee aan de Indigo Invitational-wedstrijd, waarbij deelnemers een jaar lang een spijkerbroek dragen (Credit: Indigo Invitational)

Van de deelnemers aan de Indigo Invitational, die in januari voor het vierde jaar van start gaat, stellen meer dan negen van de tien deelnemers de eerste wasbeurt van hun broek uit tot ze 150 of 200 keer zijn gedragen, schat Szabo. "Sommige van deze paren, aangezien het aan het einde van het jaar eraan komt, zou ik niet van dichtbij willen behandelen", zegt hij. "Ze zouden waarschijnlijk verkeerd ruiken." Enkele van zijn raw denim-vrienden gaan zelfs nog verder en houden vast aan wat hij een "nooit wassen-filosofie" noemt. "[Voor een van hen], in zeer krappe ruimtes zoals een kleine lift of iets dergelijks, als de gast bepaalde paren draagt, kun je het een beetje ruiken", zegt hij. "Enkele van zijn beste vervaagde exemplaren worden ook getoond op jeansbeurzen. [Ze hebben] een aroma... Het is op zich geen onaangename geur, maar het is een geur."

In plaats van zich tot de wasmachine te wenden, leren dragers van raw denim andere manieren om voor hun kledingstukken te zorgen, zoals ze blootstellen aan UV-stralen ("Ik noem het zonnebaden", zegt Szabo) of ze gewoon 's nachts luchten. Szabo gebruikt zelf ook de wasmachine. "Zodra [mijn vrouw] mijn spijkerbroek kan ruiken, vertelt ze me, en ze gaan meteen naar de wasruimte."

Designer Stella McCartney is geen fan van veelvuldig wassen van kleding, hoewel ze nog steeds "ongelooflijk hygiënisch" is (Credit: Getty Images)

Anderen heroverwegen hun wasgewoonten vanwege zorgen voor het milieu ofstijgende elektriciteitskosten. (Wat de denim bros betreft, zegt Szabo dat de meeste worden gedreven door esthetische zorgen die "per ongeluk duurzaam" zijn.) Mac Bishop, oprichter van kledingbedrijf Wool & Prince,legt Fast Company uitdat hij zijn focus verlegde naar "gemak en minimalisme", wat goed aansloeg bij mannelijke consumenten - "vooral degenen die al een hekel hadden aan de was doen" - toen hij begon met het promoten van zijn vrouwenmerk,Wol&. Onderworpen aan eeuwenlange seksistische wasreclame, zouden vrouwen minder ontvankelijk zijn voor het idee om hun kleren niet te wassen, theoretiseerde hij, en onderzoek ondersteunde hem, waaruit bleek dat milieubewustzijn bij vrouwen een effectievere reden was om te geven.

Tegenwoordig verkoopt het merk Wool& merinowollen jurken met behulp van een "challenge" waarbij klanten 100 dagen lang elke dag dezelfde jurk dragen. Volgens Rebecca Eby van Wool& is iets wat mensen die de uitdaging aangaan vaak meegekregen: "het verminderde wasgoed dat gepaard gaat met het dagelijks dragen van merinowol.

Een klant van Wool& is Chelsea Harry uit Connecticut, VS. "Ik ben opgegroeid in een huis waar je alles wast na één keer gebruiken", vertelt ze aan BBC Culture. "Handdoek na één keer gebruiken, je pyjama na één keer gebruiken." Op een zomer woonde Harry bij haar oma, die haar leerde om 's ochtends haar pyjama onder haar kussen te leggen en de volgende nacht weer aan te trekken. Later ontmoette ze haar man, die, zegt ze, "bijna nooit kleren wast". Toen, tijdens de pandemie, begon Harry te wandelen. Dit is het moment waarop de dingen echt veranderden. "Natuurlijk kun je niet douchen nadat je de hele dag hebt gewandeld en je in een hangmat of tent slaapt", zegt ze. Anderen in de wandelgemeenschap aanbevolenNiet op kantoorondergoed, dat de volgende dagen kan worden gedragen of snel kan worden gewassen en gedroogd. Door deze en andere wollen kleding te gebruiken, ontdekte Harry dat ze dagenlang kon wandelen en rugzakken en zich toch op haar gemak voelde. "Toen", zegt ze, "begon ik te denken: waarom doe ik dit niet in mijn dagelijks leven?" En dat was dat.

Geuren en gevoeligheid

Harry maakt zich geen zorgen over geur. "Ik vertrouw mijn neus", zegt ze. Ze draagt ​​een nieuwe jurk met een andere wolmixkanzichzelf ruiken – iets wat in haar andere jurken nooit gebeurt, legt ze uit, zelfs niet als ze in de zomer naar tropische locaties zoals het Midden-Oosten reist. Net als Szabo gebruikt ze trucs om een ​​volledige wasbeurt te voorkomen: het kledingstuk 's nachts luchten of azijn of wodka in de oksels spuiten. "Ik hou er absoluut van om aan het eind van de dag mijn wollen jurk, mijn wollen legging, mijn wollen sokken uit te hangen", zegt ze. "Dat is wat ik doe. Ik hang ze op bij het raam, ik ga douchen, ik heb mijn Ex Officio-ondergoed aan en 's ochtends trek ik het gewoon weer aan."

"Een van de ergste dingen die je een kledingstuk kunt aandoen, in termen van duurzaamheid, is het wassen." Dat zegt Mark Sumner, docent duurzame mode aan de Universiteit van Leeds. Tijdens het wassen, zegt hij, kunnen kledingstukken scheuren, krimpen en kleur verliezen. Samen met zijn collega Mark Taylor onderzoekt Sumner hoemicrovezels van huishoudelijk wasgoed komen terecht in zeedieren. Maar hoewel hij zegt dat het verminderen van de frequentie van het wassen van onze kleding de juiste keuze is voor het milieu, pleit hij niet voor een volledig wasmachinemoratorium.

"We willen niet dat mensen denken dat ze dingen niet kunnen wassen omdat... ze de planeet vernietigen", vertelt Sumner aan BBC Culture. "Het gaat erom dat je de balans probeert te vinden." Kleding wassen is om medische en hygiënische redenen belangrijk, zegt hij, bijvoorbeeld voor mensen met eczeem die irritatie proberen te voorkomen die wordt veroorzaakt wanneer onze natuurlijke huidbacteriën zich in onze kleding vermenigvuldigen. Het is ook belangrijk voor het gevoel van eigenwaarde van mensen "om zich niet te schamen voor hun kleding omdat ze vies zijn of stinken".

Minder wasgoed gebruiken is beter voor de planeet – en bespaart tijd, zeggen liefhebbers van weinig wasgoed (Credit: Alamy)

Als u van plan was om naar anderen te kijken om te bepalen hoe vaak u de wasmachine moet vullen, denk dan nog eens goed na. Als het gaat om wasgewoonten, zeggen Sumner en Taylor, zijn er geen gemiddelden: we gebruiken allemaal verschillende wastemperaturen, wascycli en combinaties van kleuren en stoffen. En de wetenschappers zelf staan ​​voor dezelfde raadsels als de rest van ons. "Ik ben nu al 30 jaar bezig met textiel, denk ik", zegt Sumner. 'En ik zou moeten weten dat ik mijn katoen van synthetische stoffen en mijn witte was van mijn kleuren moet scheiden... Maar eerlijk gezegd heb ik geen tijd.'

De beste aanpak, zo lijkt het, is om flexibel te zijn. "Als je kleding niet ruikt, doe dan geen moeite [ze te wassen]", adviseert Sumner. "En als je ze gaat wassen, wees dan duidelijk over wat je moet doen om het kledingstuk schoon te krijgen, maar op de meest effectieve manier." Was dingen op lagere temperaturen, stelt hij voor, of doe een heel korte opfriscyclus zonder waspoeder.

Trouwens - je kleren te vaak wassen vreet uren van je leven op. Wie heeft er tijd? "Ik ben echt geïnteresseerd in duurzaamheid en het milieu en beheer van natuurlijke hulpbronnen", zegt Harry. "Maar ik ben ook bezorgd over mijn tijd." Szabo is ook bezig met duurzaamheid, maar heeft ook andere redenen om af te zien van overijverige schoonmaakgewoonten. 'Ik heb andere dingen te doen', zegt hij. "Ik heb een hond om uit te laten."

Als je commentaar wilt geven op dit verhaal of iets anders dat je op BBC Culture hebt gezien, ga dan naar onzeFacebookpagina of stuur ons een berichtTwitteren.

En als je dit verhaal leuk vond,meld u aan voor de wekelijkse bbc.com-nieuwsbrief met functies, genaamd De essentiële lijst. Een zorgvuldig uitgekozen selectie verhalen van BBC Future, Culture, Worklife en Travel, elke vrijdag in je inbox bezorgd.