Alle HOLDEN Ute-modellen per jaar (2003-2017) - specificaties, afbeeldingen en geschiedenis (2023)

Bijgewerkt: 26 april 2021

HOLDEN Buiten 2015 - 2017

De Holden Ute was de meest praktische muscle-car die in Australië werd geproduceerd, en zijn houding en belastingen maakten hem tot een favoriet onder de petrolheads van daar.

Helaas moet aan alle goede dingen een einde komen, en de Ute was gedoemd na het besluit van GM om het model slechts een paar jaar later te sluiten nadat het de laatste generatie van deze schandalige pick-up had geïntroduceerd. In 2015 durfde Holden het aan om het voertuig te maken als afscheid van zijn klanten.

De Ute was gebaseerd op hetzelfde platform als het nieuwste VF-platform dat werd gebruikt voor de Commodore-opstelling. Hij had een nieuwe voorkant met afgeronde, schuine koplampen en een grote zeshoekige "mond" in het onderste bumpergebied. Een paar zijopeningen zorgden voor lucht om de voorremmen te koelen en versterkten het agressieve uiterlijk van de auto. Achter de korte, tweedeurs hut plaatste Holden een overdekt bed dat goed was om spullen in te vervoeren. Maar beschouw de Ute niet als een gewoon U-haul-voertuig.

Binnen domineerde de Europese stijl het dashboard en het verrekijker instrumentenpaneel. Het infotainmentsysteem had een 7-inch touchscreen boven de middenconsole, zoals in de Europese neefjes van Holden (Opel en Vauxhall). De aluminium inzetstukken (zilver plastic) en het dikke stuur completeerden het sportieve imago van de auto, terwijl de hoge stoelen hield de inzittenden op hun plaats tijdens hard bochtenwerk.

Onder de motorkap bood Holden een keuze uit twee motoren voor de Ute. Terwijl de kleine 3,6-liter versie voor degenen was die het asfalt niet wilden verscheuren, was de 6,2-liter LS3 onder de SS-versie duidelijk degene die de aandacht trok op straat.

HOLDEN Buiten 2013 - 2015

Ontworpen als een sportwagen gekleed als een arbeider, was de Ute de Australische Chevrolet ElCamino en wist hij een menigte eromheen te verzamelen.

Holden creëerde de Ute als een gewoon werkvoertuig, een pick-up voor straatgebruik met een beperkte laadruimte en zuinige motoren onder de motorkap. Maar dat was slechts een deel van de waarheid. Het is moeilijk te geloven dat iemand een pick-up van 285 pk zou gebruiken om zijn tuingereedschap door de stad te verplaatsen. In 2013 introduceerde Holden de op het VF-platform gebaseerde Ute en behield deze tot 2017, toen de auto de lopende band verliet.

De Ute was gebaseerd op hetzelfde platform als de nieuwste Commodore line-up. Hij had een nieuwe voorkant met afgeronde, schuine koplampen en een grote zeshoekige "mond" in het onderste bumpergebied. De basisversies vertoonden geen spieren of overdreven styling, maar de voorspoiler was ook niet standaard voor bedrijfsvoertuigen.

Binnen domineerde de Europese stijl het dashboard en het verrekijker instrumentenpaneel. Het infotainmentsysteem had een 7-inch touchscreen boven de middenconsole, zoals in de Europese neefjes van Holden (Opel en Vauxhall). De aluminium inzetstukken (zilver plastic) en het dikke stuur completeerden het sportieve imago van de auto, terwijl de hoge stoelen hield de inzittenden op hun plaats tijdens hard bochtenwerk.

Onder de motorkap bood Holden een keuze uit twee motoren voor de Ute. Terwijl de kleine 3,6-liter versie voor degenen was die het asfalt niet wilden verscheuren, was de 6,2-liter LS3 onder de SS-versie duidelijk degene die de aandacht trok op straat.

HOLDEN Buiten 2007 - 2013

Holden introduceerde in 2007 een nieuwe generatie van zijn Ute-model op basis van hetzelfde platform als de Commodore VE en hield de sport-utility-trend gaande.

Voor sommige delen van de wereld kan een pick-up met slechts een bed achterin en een V-6-benzinemotor nutteloos zijn. Toch was dat voor Australiërs het soort voertuig dat je zou kopen als je een sportief voertuig wilt en geniet van de lage belastingen voor een bedrijfswagen. En als de V-6 niet goed genoeg was, bood Holden ook wat betere opties aan.

Aan de voorkant zag hij er hetzelfde uit als de VE Commodore, Calais of Berlina. Het basisuitrustingsniveau van Omega was vooral bedoeld voor degenen die het voertuig gebruikten om koelkasten en airconditioningunits door steden te verplaatsen, terwijl de hoogste uitrustingsniveaus een sportieve, agressieve uitstraling boden. Ze hadden allemaal dezelfde hoekige koplampen maar verschillende bumpers. Terwijl de Omega een omwikkelde plastic bumper had met drie roosters gekruist door een horizontale lat van links naar rechts, was de SS-V Redline een ander soort dier met brede zij-scoops, een rooster van gaas en een lip-spoiler op de onderkant van het schort. Maar de Omega-versie kon zwaardere lasten dragen.

Binnenin installeerde de autofabrikant een dashboard dat er beter uitzag in een directiewagen dan in een bedrijfswagen. Het afgeronde instrumentenpaneel, de aluminium sierlijsten en de hoge middenconsole waren slechts enkele voorbeelden. Holden installeerde een paar stoelen met hoge kussens voor de twee inzittenden, met een paar beschikbare kleuren. De middenconsole is voorzien van lijstwerk, displays en verlichtingskleuren die onderscheid maken tussen de uitrustingsniveaus en varianten.

Terwijl een 3,0-liter V-6 het basismodel aandreef, had de topversie een 6,0-liter V-8-motor die 370 pk leverde. Voor degenen die de Ute echt voor hun gebruikswaarde kochten, bood Holden een versie op LPG aan.

HOLDEN Uit 2003 - 2007

Geregistreerd als bedrijfswagen en aangedreven door een Chevrolet LS1-motor, was de Holden Ute een underdog voor het sportwagensegment.

De Holden Ute was een van de meest Australische auto's die iemand zou kunnen omschrijven. Maar laat je niet misleiden door zijn handige uiterlijk. Hij is niet gebouwd om je koelkast of je bank van de ene naar de andere plek te verplaatsen, ook al zou hij dat gemakkelijk en snel kunnen doen. Vanwege specifieke landelijke voorschriften was hij geregistreerd als bedrijfswagen, maar het was een echte hot-rod. Het was de Australische achterneef van de Chevy ElCamino.

Van buitenaf deelde de VY-versie enkele delen met de Commodore-opstelling, vooral de koplampen. De bumper en de grille waren verschillend, ook al pasten ze bij elkaar. Maar de Ute zat achter de A-stijlen aan. Het had een korte cabine voor twee inzittenden, en toen werd het afgesneden. De autofabrikant heeft achterin een bed geplaatst, voor het geval de eigenaar iets moet inladen.

Binnenin had de Ute hetzelfde dashboard als de VY Commodore, met een golvend dashboard en een gebogen instrumentenpaneel. De stoelen met hoge kussens en de hoge middenconsole waren kenmerkend voor een sportwagen. Want dat was het. Het was een sportwagen met een bed.

Onder de motorkap installeerde Holden een 3,6-liter V-6-motor voor het basismodel. Het was een marketingstrategie, zodat het tegen een lagere prijs kon adverteren. Maar de meeste verkochte voertuigen waren de V-8-versies, met de motor van 315 pk. Een motor die zelden op voorraad bleef.